De Papegaai, of Heilige Jozefkerk, hoort tegenwoordig bij de Nicolaasparochie, samen met de Sint Nicolaasbasiliek. In de afgelopen decennia zijn in Amsterdam katholieke kerken en parochies opgeheven of samengevoegd. Dat is in De Papegaai goed te zien. De kerk heeft kunstwerken, heiligenbeelden en meubilair overgenomen van verschillende opgeheven parochies en verdwenen kerkgebouwen.

Op de galerij aan de noordkant zien we twee Lourdesramen. Op deze ramen wordt het verhaal van de Mariaverschijning en de daaropvolgende bedevaarttraditie van Lourdes afgebeeld. Deze ramen van de Sint Catharinakerk (de opvolgster van schuilkerk de Lelie, ook wel Geloof Hoop en Liefde genoemd) aan het Singel. Op die locatie staat nu de Universiteitsbibliotheek. Deze kerk is afgebroken in 1939. In de kerk was een Lourdesgrot, met daarboven een groot Lourdesraam. Na de sloop van de Sint Catharinakerk eindigde het raam in De Papegaai, waar het werd verdeeld over twee ramen. Ook de stichting Geestelijk Bedevaart tot Onze Lieve Vrouw van Lourdes verhuisde mee. De stichting bestaat nog steeds en verkoopt water uit de bron van Lourdes, zodat zij mensen kan helpen een bedevaart te bekostigen.

Naast deze ramen zijn er ook voorwerpen te zien uit andere verdwenen kerken. In de doopkapel staan twee fraaie engelenbeelden die uit de Franse Kerk komen. Deze schuilkerk lag aan de Nieuwezijds Voorburgwal en is in 1911 gesloten. Behalve deze beelden nam De Papegaai ook tijdelijk de patroonheiligen, Petrus en Paulus, over en heette sinds 1912 officieel de Petrus en Pauluskerk. In 2021 is besloten terug te gaan naar de oorspronkelijke naam van de kerk: de Heilige Jozefkerk.

Om een overblijfsel van nóg een andere kerk te zien moeten we de kerk verlaten aan de pastoriezijde, de Nieuwezijds Voorburgwal. Daar hebben we zicht op een klein torentje. Het kruis met de haan komt van de Heilige Stede, die in 1908 is afgebroken.

Naast al deze stukken uit andere kerken, heeft De Papegaai ook kunstwerken die al eeuwenlang op deze plaats te zien zijn. Een altaarstuk waarop de kroning van Maria staat afgebeeld van de beroemde achttiende-eeuwse schilder Jacob de Wit hoort wél bij de oorspronkelijke inventaris. De Amsterdamse geschiedschrijver Jan Wagenaar heeft in 1765 alle katholieke schuilkerken beschreven en hij beschrijft ook deze 'kroning van Maria'. Ondanks alle veranderingen bleef dit werk dus een stabiele factor in het interieur van deze kerk.