De deuren van dit kerkgebouw in de drukke Kalverstraat staan overdag meestal open. Het nodigt uit om naar binnen te gaan. Maar we staan eerst stil bij de gevel. Het is de entree in neogotische stijl van een kerk die hier al sinds de zeventiende eeuw staat. Er stond toen een schuilkerk in de tuin van een huis dat 'De Papegaai' werd genoemd. Dat verklaart de merkwaardige naam van de kerk. De voorgevel was toen nog niet herkenbaar als kerk, omdat een katholieke kerk niet zichtbaar mocht zijn vanaf de openbare weg in het officieel protestantse Amsterdam.

De papegaai zien we terug in de gevel, links van de ingang zit hij op een stok onder zijn eigen baldakijn. Aan de rechterkant, ook onder een baldakijn, staat Sint Jozef, de échte naamgever, aan wie de kerk gewijd is. Hij is te herkennen aan zijn timmermansgereedschap.

De bronzen papegaai werd ooit gestolen, en vervangen door een kunststoffen exemplaar. Enkele jaren geleden is de echte papegaai weer teruggegeven. De omstandigheden van de diefstal zijn nooit opgehelderd.

Laten we het portaal betreden, dat is versierd met kleurrijke mozaïeken. Het grootste, rechts, laat de boetvaardige Maria Magdalena zien aan de voeten van Christus. In de katholieke traditie staat zij symbool voor de zondige mens die berouw toont, maar de kunstenaar Antoon Molkenboer bedoelt hiermee ook de mondaine vrouw die in de Kalverstraat winkelt.

Met deze boodschap nog in gedachten gaan we de kerk binnen: via een draaideur en een portaal betreden we de kerk. Veel mensen worden verrast door de enorme ruimte. Dat verwacht je niet achter die smalle gevel! Het gebruik van eikenhout voor het meubilair en het dieprood van de stoelbekleding geven de kerk een warme uitstraling. De kerk, die overdag voor iedereen toegankelijk is, roept als het ware op om even los te komen van de hectiek van de drukke winkelstraat.