Om het Internationaal Eucharistisch Congres, dat in 1924 in Amsterdam zal plaatsvinden, te promoten, wordt de art-nouveaukunstenaar Jan Toorop gevraagd een affiche te ontwerpen. In zijn ontwerp staan de Maagd Maria en de symbolen van de eucharistie, een kelk met daarboven een hostie, centraal.

Amsterdam is in 1924 geen vanzelfsprekende locatie voor een groots en internationaal katholiek evenement. Na de Alteratie is het openbaar vertonen van het katholieke geloof er zelfs eeuwenlang verboden. Pas in 1795, onder invloed van de Franse Revolutie, wordt het katholicisme voor de wet gelijkgesteld aan het protestantisme. Desondanks kent Nederland nog lange tijd een processieverbod en zijn grote katholieke manifestaties allesbehalve gewenst in het Amsterdamse straatbeeld.

De katholieke gemeenschap in Nederland werkt sinds het begin van de negentiende eeuw hard aan haar emancipatie. Het organiseren van het Internationaal Eucharistisch Congres in Amsterdam vormt een belangrijke stap in dat emancipatieproces. Het uitgesproken katholieke karakter van het congres zorgt echter ook voor wrijving. De protestantse gemeenschap maakt zich zorgen over de locatie en over de mogelijk storende uitbundigheid van de katholieke plechtigheden. Om de lieve vrede te bewaren wordt besloten de grote vieringen, waaronder een imposante processie, in Het Stadion te houden, ver buiten de binnenstad en uit het zicht van mensen die er mogelijk aanstoot aan kunnen nemen. Toch wordt met argwaan gekeken naar de vele katholieke hoogwaardigheidsbekleders die tijdens het congres de stad bezoeken. Het congres wordt vastgelegd in een fotoalbum en in een filmrapportage, uitvoerige getuigenissen van deze uitzonderlijke vertoning van het katholieke geloof in de stad.

Hoewel het Eucharistisch Congres in Amsterdam relatief sober en ingetogen verloopt, geldt het voor de Nederlandse katholieken als een belangrijke mijlpaal in hun emancipatie en als een stap richting de 'bevrijding van protestantse voogdij'.