Omstreeks 1640, ongeveer driehonderd jaar na de gebeurtenissen rond het Mirakel van Amsterdam, wordt het Sint Cecilia Collegie opgericht. Deze katholieke zangvereniging heeft als doel de devotie tot het Mirakel van Amsterdam in leven te houden, ook al kan dat na de Alteratie alleen nog maar in de verborgenheid.

De leden van het koor zingen wekelijks in misvieringen die plaatsvinden in een doorsnee woning schuin tegenover de Nieuwezijds Kapel (de plek van het mirakel). De priesters die deze missen vieren komen meestal uit de Orde van de Franciscanen. Hierdoor is de relatie tussen het Collegie en de schuilkerk van de franciscanen Het Boompje hecht. Als ze niet meer in het huis van een collegiegenoot kunnen samenkomen, verhuizen ze in 1705 naar Het Boompje, iets verderop gelegen in de Kalverstraat. Tijdens de grootschalige verbouwing van Het Boompje in 1728 geeft het Sint Cecilia Collegie deze kostbare monstrans met symboliek die verwijst naar het Mirakel van Amsterdam aan de kerk in bruikleen.

De geschiedenis van het Sint Caecilia Collegie en zijn kostbare monstrans verloopt in de twintigste eeuw bijzonder roerig. In 1911 wordt ‘hun’ kerk Het Boompje gesloopt om plaats te maken voor het nieuwe V&D warenhuis. Het collegie wijkt uit naar de Mozes en Aäronkerk aan het Waterlooplein. Wanneer de pastorie van deze kerk moet verdwijnen voor de aanleg van een nieuwe autoweg, beëindigt het collegie de bruikleen van de monstrans.

Het Sint Caecilia Collegie heeft in 1997 een doorstart gemaakt met als nieuwe hoofdtaak de ondersteuning van de jaarlijkse Stille Omgang. En de monstrans? Die vertelt sinds 2005 in Museum Ons’ Lieve Heer op Solder het verhaal van een eeuwenoude Amsterdamse devotie en het daaraan toegewijde zangkoor.